viernes, 10 de septiembre de 2010

Staying Alive!!

aiiaaiai, desde luego...no se como no me pitaban más las orejas o cómo mis remordimientos me dejaban disfrutar sabiendo que llevo más de un mes sin prestar atención a Mimí Longa. Y es que este país me ha hipnotizado y, por ello, me he dedicado más al divertimento y al disfrute que no a la escritura de crónicas. En un mes y pico ha llovido mucho y ha dado tiempo por hacer y deshacer mil cosas.. A modo de actualizar un estado de la cuestión claro y llevadero pongo una lista de titulares:

1) Nada es lo que parece y -supongo- que en ello consiste el mundo laboral... una cosa está clara y ya semidecidida: me quiero quedar en este paisito una temporada, así que, terminadas las prácticas, no contemplo el volver a barcelona a buscar trabajo sino que priorizaré el buscarlo acá. eso hará que en navidades, si es que no he conseguido trabajo seguro por estos lares, no creo que venga de visita a tierras catalanas... pero bueno, aún queda mucho para diciembre y la situación puede cambiar y descambiar varias veces

2) este país te ofrece muchos rincones y situaciones mágicas. hace dos semanas hice una escapada a Cabo Polonio... un paraiso (algunos dicen que pijhippie o hippijo) pero q a mi me pareció refantástico. En breve colgaré foticos para los que no tienen feisbuc.

3) A finales de Septiembre me cambio de compis-de-piso/familia. Abandono la casita-museo de Pablo de Maria, compartida con Tam (uruguaya) y Daniel (alemán) y me voy a la calle Emilio Frugoni, a toque de la Rambla a vivir con Julián y Itxi (dos vascorros encantadores cooperantes de la FAO y UNESCO). Además estoy en train de comprarme un bici para ir por la rambla p'arriba p'abajo y aprovechar este solecillo y calorcete que poco a poco parece ir asomándose.

Bueno, voy a dejarlo por hoy y a intentar hacer pequeñas actualizaciones cada día, que sino se pierde mucha chichilla sustanciosa de cosas que observo/pienso/experimento en este lindo país.

Petons per tots/es!!!

P.D. Cançoneta de regal d'un grup uruguayo, clickant aquí

3 comentarios:

  1. lo de vascorros encantadores me interesa que lo desarrolles un poco más
    te quiero, pantu del meu cor!

    ResponderEliminar
  2. eeeeeeeeeeeeeeeeeeeee que gran!!!! disfruta d'aquest pais tant com puguis (i tant de temps com puguis!!!)! jo a la que pugui vaig a Buenos Aires, aixi que si tens una mica de paciencia.... potser arribo a fer-te una visita al que pel que dius, ja és casa teva i cada dia és una mica més teu!!!

    I menja dulce de leche "la pataia"!!!!!!!! ;)
    un petonas enoooorme des de barna!!!
    FINS AVIAT!!!!

    ResponderEliminar
  3. eiiiiii, entiendo que la de arriba eres Juls no?? jiijij y Lauete, fas bé de repetirme la marca del dulce de leche que ja no m'enrecordava.doncs si tiu, em vull quedar una temporada però crec que serà chungo trobar currele..en tot cas, si t'enteres d'algo a bs As avisa i aplico amplitud de mires i men hi vaig. i t'espero allà per quan hi tornis jijijj.... dóna petons a tota aquella colla de costallobarros impresentables! Per cert, ahir vaig coneixer a l'Andrea i hem dit que quedarem un dia d'aquests!!!

    ResponderEliminar